Lucknow

In een grotachtige ruimte met oeroude computers zitten we gezellig met zijn drieeen aan onze dingen te werken. We zijn helemaal gelukkig dat we nog iets hebben kunnen vinden dat zelfs onder ons hostel is. We zijn sinds gisteren in Lucknow-hoofdestad van de provincie. Volgens iedereen verschrikkelijk om te verblijven, en toeristen slaan het meestal over.
Wij volgen echter een compleet ander spoor dan de andere toeristen. Dat merk je ook wel, want we komen niemand buitenland-achtig tegen.
We schijnen tegen de richting in te gaan iedereen doet eerst de dingen die wij juist tot het laatst hebben bewaard.
Tot nu toe hebben we er geen spijt van, want het valt vanzelf op zijn plek.
Varanasi was ondanks de heftige taferelen in de oude stad en aan de oevers van de Ganges, voor ons toch wel bijkomen omdat we in ons Paleisachtige verblijf zaten. Nu moeten jullie je daar ook weer niet teveel bij voorstellen, want wat hier paleisachtig is, zou bij ons misschien in de categorie jeugdherberg of minder vallen. Wel leken er honderden buigende en service verlenende mannetjes te zijn. Hier moesten we uiteindelijk een forse luxery toeslag voor betalen van 15 euro.
Het was er echter heerlijk rustig met tuinen, een zwembad, en we hadden een balkon. Het was het dus wel waard. Nadat we bij zonsopgang een ochtendtour hadden gemaakt om alle activiteiten aan de trappen van de ganges vaf een boot te kunnen aanschouwen, was het heerlijk om gewoon weer in iets rustigs terug te kunnen komen.
De beelden moesten we laten bezinken- voor ons is het een compleet andere wereld, en je moet de sfeer gewoon voelen/ruiken om je er iets bij voor te kunnen stellen.
Leven en dood is er rauw en openlijk mee te maken, en of je wilt of niet je zit overal middenin.
Je ziet grote vuren waar ze bezig zijn met de crematies, het vele bidden van badende mensen. Ondanks het vreselijk vervuilde water (bruin van kleur), waar dus de resten vd crematies in verstrooid worden, zag je mensen gewoon drinken en er hun was in doen.
Arme mensen/ rijke mensen, iedereen wil graag de heiligheid van de ganges ondergaan.
Zelfs wij waren wel bevattelijk voor de heilige sfeer die er hing. Ondanks al het arme, de viezigheid en gebrekkigheid van gebouwen is de sfeer heel sereen en mooi.
Een paar kilometer verderop is een andere wereld waar een complete universiteitscampus is met tuinen en net geklede studenten die uit heel India hier schijnen te komen.
Toen we gisteren van het station vertrokken konden we ook niet begrijpen dat de rijke mensen van Varanasi niet investeerden in hun station. Zo primitief en ongelofelijk vies. We bleken onze trein met erg veel moeite te kunnen vinden. Hadden wel een goede reis naar LUcknov.