Eerste vertrekstress ebt weg in Finland..
Door: mandyvdkrogt
Blijf op de hoogte en volg mandy
18 Juli 2012 | Nederland, Winssen
Vier uur die we door moeten brengen in Helsinki. Overal stopcontacten (onmisbaar voor mijn óude' computertje, en ze hebben een goede wifi verbinding.
Jullie begrijpen dat we dus toch goed zijn vertrokken. Iedereen op tijd op komen dagen, niets belangrijks vergeten, en ook ruim op tijd op schiphol.
Dit dankzij Aiso die ons samen met Iris (vriendin Arvin),wegbracht.
Gelukkig geen langgerekt afscheid, want ik heb nog associaties met al het gehuil van vorig jaar toen Emmeline terugkwam. Ik begin nu al bijna vanzelf te huilen als ik schiphol alleen maar binnen kom.
Bijna niet voor te stellen dat er alweer een jaar voorbij is.
Arvin en Emmeline schoten al gelijk in hun reishouding- dat is ogen dicht en slapen.
Alleen voor de (gezonde snack)worden ze altijd gelijk wakker.
Nu dus op Finse bodem, en buiten zien we enorme bossen waar de talloze padvinders die we hier rond zien wandelen vast spannende dingen gaan doen. We fantaseren over hoe de rest van Finland en helsinki zal zijn.We vermoeden erg leeg en bossig. Raar natuurlijk om zo opgesloten te zitten en verder niets van het land te zien. We hadden Emmeline een laatste hamburger beloofd voor we de komende 4 weken echt vegatarisch gaan eten.
Blijkt nog moeilijk om deze belfte te houden. Allemaal gezonde dingen hier, zelfs rauwe boontjes in een bakje.
Jullie begrijpen dat we dus toch goed zijn vertrokken. Iedereen op tijd op komen dagen, niets belangrijks vergeten, en ook ruim op tijd op schiphol.
Dit dankzij Aiso die ons samen met Iris (vriendin Arvin),wegbracht.
Gelukkig geen langgerekt afscheid, want ik heb nog associaties met al het gehuil van vorig jaar toen Emmeline terugkwam. Ik begin nu al bijna vanzelf te huilen als ik schiphol alleen maar binnen kom.
Bijna niet voor te stellen dat er alweer een jaar voorbij is.
Arvin en Emmeline schoten al gelijk in hun reishouding- dat is ogen dicht en slapen.
Alleen voor de (gezonde snack)worden ze altijd gelijk wakker.
Nu dus op Finse bodem, en buiten zien we enorme bossen waar de talloze padvinders die we hier rond zien wandelen vast spannende dingen gaan doen. We fantaseren over hoe de rest van Finland en helsinki zal zijn.We vermoeden erg leeg en bossig. Raar natuurlijk om zo opgesloten te zitten en verder niets van het land te zien. We hadden Emmeline een laatste hamburger beloofd voor we de komende 4 weken echt vegatarisch gaan eten.
Blijkt nog moeilijk om deze belfte te houden. Allemaal gezonde dingen hier, zelfs rauwe boontjes in een bakje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
