Bouwput-hotel bij Taj Mahal

We hadden het kunnen vermoeden dat ons gereserveerde hotel niet zou kloppen met de beschrijving vann internet. Bij aankomst in Agra stond er niemand op ons te wachten (wat alle andere keren prima was gegaan)
Gelukkig kunnen we nu als meer ervaren India reizigers met een pre-paid taxi goed op plekken komen waar we heen willen. (iedereen wil je nl constant ergens anders heen brengen om geld te verdienen).
Na een vermoeiiende treinreis van 7 uur wil je om 11 uur s'avonds alleen maar een slaapplek hebben. Het was al een soort wonder dat we uberhaupt die trein gehaald hadden, want ondanks de goede adviezen (nog bedankt marja) zaten we toch op een verkeerd station waar we pas 20 minuten voor vertrek achter kwamen. Ik had nl opeens het idee om voor een 3 tal bedelkinderen een zakje chips te kopen. Eigenlijk geef ik alleen aan oude/gehandicapte mensen of magere moedertjes met zielige slaphangende baby"s. Alle andere wel tientallen mensen lopen we maar voorbij-je kan niet alles redden.
Deze kinderen op het station liepen met een levende slang in een mandje, en wilden hiermee geld verdienen. Toen wij ze niets wilden geven bleven ze op een afstandje tegenover ons wel een half uur zitten staren.
Doordat ik chips voor ze kocht (wat ze stomverbaasd aannamen en stil gelijk op gingen eten) kwamen we er via de vraag van de verkoper achter dat we verkeerd zaten. Razendsnel in de bloedhitte toch nog de goede trein gehaald.
Dus toen we uiteindelijk in Agra bij ons hotel 'Daawat Palace' arriveerden waren we allang blij dat de kamer ruim en schoon was.
Blijkbaar hadden ze 1 kamer in het gebouw netjes gemaakt en verder was het of recent ingestort, of had het heel lang leeg gestaan. We moesten gelijk betalen. Waarschijnlijk hadden ze dit geld nodig om bouwmaterialen te kopen!
Het enige wat klopte aan de beschrijving op internet was dat het op loopafstand van de Taj Mahal was. Verder was het ook rustig, vlak bij het park. In India is dat al iets geweldigs. Rust en zomaar ergens wandelend naar toe gaan is iets unieks.
Alle verhalen over hoe vreselijk Agra is, herkennen wij dus niet zo (maar we zijn alleen maar in de buurt rond Taj Mahal gebleven)
Enig om al die apen in het park te zien. We zagen hoe een aap een toerist beroofde. Met de zak chips ging hij lekker zitten om alles op te peuzelen.
De Taj Mahal was mooier dan we hadden gedacht, vooral met de tuin er zo omheen.
S ávonds in het wijkje ernaast vonden we een dakterrasje in een gammel torentje waar we door de kleurende avondhemel een nog sprookjesachtiger zicht hadden op de witte koepels en torens. Het duurde 17 jaar om te bouwen. Wel wonderlijk dat toen zulke dingen tot stand gebracht konden worden.
Terwijl we daar zaten te eten en te drinken, konden we op de terrassen om ons heen de apen allerlei capriolen uit zien halen. Ze liepen huizen binnen en stalen huisvuil en slippers. Je ziet dat mensen achter ze aan zitten en het als een plaag ervaren.
Voor ons blijft het erg grappig. Arvin verdedigde schaterend ons torentje met een grote stok, en zo konden we rustig eten.
Ondertussen logeren we al voor de tweede nacht in een super Hostel in Jaipur. Dit is de hoofdstad van Rajastan, gelegen op de grens met de woestijn. De temperatuur is hier voor het eerst goed te doen. Maar er is gister wel veel regen gevallen. Met de bus gingen we door straten die wel op kanalen leken, en waar kinderen in zwommen
De busrit was een aangename verrasing. Met een oude volvobus van vast wel 20 jaar oud reisden we in 5 uur tijd zonder problemen.
Je verveelt je geen moment want er is van alles te zien. De wegen buiten de overvolle steden zijn verrassend leeg. We reden over geasfalteerde tolwegen. Naast de weg lopen overal mensen/dieren, en vinden er allerlei activiteiten plaats. Overal dorpjes met lemen hutten. Een erg groen landschap dat hier bij Jaipur veranderde in meer bergachtig en kaler.
De Maharadja heeft hier zijn paleis, wat we vandaag bezochten. Vroeger waren dit grote heersers, maar sinds 1947 is India onafhankelijk .
volgende keer meer....